Wandelen ten oosten van Luik Het vergeten land van Herve VLAK OVER DE GRENS, NET ONDER ZUID- LIMBURG, LIGT EEN ONONTDEKTE STREEK. HET IS HET LAND VAN HERVE, EEN HEUVELEND WEIDELANDSCHAP DAT DOORSNEDEN WORDT DOOR BEEKJES. WAAROM IS HIER NIEMAND? REDEN GENOEG VOOR EEN MEERDAAGS UITSTAPJE. ■ TOM KOOIMAN Een van de meest gewilde wandel gebieden in Nederland is het zuidelijk deel van Limburg met z’n heuvels, z’n beekdalen en z’n vergezichten. Enig bezwaar: de drukte, vooral van racefietsers en mountainbikers. Het is er zelfs zo druk dat de provincie een maximum aan het aantal toertochten instelde. Dát bezwaar is er niet in het Land van Herve in Wallonië, net over de grens met Zuid-Limburg. Het landschap stoort zich niet aan de grens: er liggen dezelfde heuvels en dieperliggende beekjes. Maar mensen trekken zich die grens (nog) wel aan: er zijn maar weinig toeristen, wandelaars, fietsers en dagjesmensen. EEN AUTOSTAD Centraal ligt het plaatsje Herve, de naamgever van de streek. Een stadswandeling begint bij het voormalige station van Ligne 38. De plattegrond daarvan is verkrijgbaar bij het Echevinat de la Culture et du Tourisme. De wandeling leidt je langs de belangrijkste bezienswaardigheden van het plaatsje: het Hospice Sainte-Elisabeth, de Saint Jean-Baptistekerk met zijn gedraaide kerktoren en de fonteinen. De Belgen hebben het goed voor elkaar: de route op het kaartje is duidelijk en de informatieborden langs de route geven veel informatie. Zo kom je te weten dat het Land van Herve een Oostenrijkse periode heeft gehad. Het ziekenhuis en de school, het Collège Royal Marie-Thérèse, herinneren eraan. Zelfs de gele barokkleur ontbreekt niet. Zeker, Herve is, zoals gebruikelijk in België, een autostad. Maar wél met automobilisten die voor iedere zebra voorbeeldig halt houden. VANAF HET PLATEAU Uit de veelheid van wandelingen is een tocht vanaf Olne (wandeling 10) een goede keuze. De wandeling voert over landwegen en voetpaden door het weidelandschap naar een uitzichtpunt over het Land van Herve. Vandaar gaat het heuvelafwaarts naar de diep gelegen Vesdre, het stroompje dat de zuidkant van de streek markeert. De afdaling loopt over natte, modderige paden die bij veel regen soms zelfs een heus beekje vormen. Hoge wandelschoenen of laarzen is het devies, of uitwijken naar het naastgelegen weiland. Vanaf Chihotte aan de Vesdre gaat het dan weer omhoog. Dit keer over een lange trap van wel 202 treden. Om ten slotte in Olne uit te komen, een mooi plaatsje met vooral natuurstenen huizen. De wandeling doet je ervaren dat het Land van Herve op een plateau ligt. Natuurlijk, met wat dalen en klimmen. Maar echt moeilijk wordt het nergens. Abdij Val-Dieu De laatste drie Cisterciënzer monniken vertrokken in 2001 uit de abdij. Maar de abdij leeft: een lekencommuniteit heeft de zorg voor de abdij overgenomen. De abdij van Val-Dieu werd in het begin van de dertiende eeuw gebouwd door monniken van de orde van Citaux, de Cisterciëzers. De monniken ontgonnen het moerasachtige land van Herve tot landbouwgebied. Een rondleiding door de abdij voert je door de kerk en de abdij, de intacte kruisgang rond de binnentuin – metafoor voor het paradijs –, de eetzaal met portretten van alle abten, de rechtszaal waar de beslissingen genomen werden en enkele kleine kapellen. Aan het slot kun je de bierbrouwerij bekijken waar nog altijd het abdijbier wordt gebrouwen. Mooie anekdote: de portretten van de abten zijn in de achttiende eeuw geschilderd; één man stond model. Rondleidingen op aanvraag via (0032)(0) 87692828 of: infotourist@val-dieu.net. Kijk voor meer informatie op www.val-dieu.net. 26 ‘te voet’ speciale bijlage over Wallonië Pagina 5
Pagina 7Scoor meer met een webshop in uw PDF-en. Velen gingen u voor en publiceerden kranten online.
Special Ardennen Lees publicatie 26Home